Sophie de Brabander

In deze review van Darwin in de Achtertuin vertel ik waarom dit boek me tegelijk heeft verrast én uitgedaagd. Evolutiebioloog Menno Schilthuizen neemt je mee naar… je eigen tuin. Of balkon. Of het park bij jou om de hoek. Hij laat zien dat evolutie niet alleen iets is van verre tropische bossen of ingewikkelde theorieën, maar juist ook iets wat gewoon gebeurt tussen de stoeptegels en in je regenton.

Geen boek om snel door te jagen

Dit is er eentje om rustig aan te pakken. Hoofdstuk per hoofdstuk. En dan even naar buiten. Rondkijken met een frisse blik. Alsof je zelf bioloog bent. Het boek nodigt uit om je vertrouwde omgeving opnieuw te ontdekken — traag, aandachtig, en met veel verwondering.

Wat mij intrigeerde, was hoe het boek laat zien dat verwondering gewoon vlakbij begint. Ik moest terugdenken aan mijn kindertijd. Mijn papa had een microscoop en ik kon daar uren mee bezig zijn. Vooral vliegenvleugels vond ik fantastisch. Al die kleuren, al die details… zo schoon.
(Als echte dierenvriend doodde ik geen insecten, maar ging ik op zoek in de tuin naar gesneuvelden)

Niet altijd wat ik verwachtte

Toch had ik iets anders verwacht toen ik eraan begon. Ik dacht: “Yes, een boek vol concrete tips om op ontdekkingstocht te gaan in m’n tuin.” En eerlijk? Dat zit er hier en daar wel een beetje in. Maar telkens als het die richting uitgaat, schakelt het ook weer snel over naar iets anders. Het is behoorlijk informatief en soms zelfs wat overweldigend. Je krijgt namelijk veel uitleg en weetjes op korte tijd, en daardoor leest het voor mij wat minder vlot. Zeker als je eerder iets luchtigs zoekt, of meer visueel bent ingesteld.

Kleine inzichten, grote impact

Toch ben ik blij dat ik ben blijven doorlezen. Want tussen al die weetjes en voorbeelden zitten echte pareltjes. Kleine inzichten die je blik op de wereld veranderen. Dat is ook de kracht van dit boek, denk ik: het laat je opnieuw kijken. En wie goed kijkt, ontdekt altijd iets nieuws.

Mijn tip: hou een pen of markeerstift bij de hand. Noteer wat je opvalt of wat je doet glimlachen.

En dat is misschien wel de mooiste boodschap van Darwin in de Achtertuin:
Je hoeft niet ver te reizen om iets nieuws te ontdekken. Gewoon goed kijken is al een avontuur op zich.

En om af te sluiten nog een foto van een mooie vlinder uit mijn tuin: